- بخشش را "بخش کن"... محبت را "پخش کن" ...

- غضب "پریشانی" است... نهایتش "پشیمانی" است ...

- "به طرف" گوش بده... "بی طرف" نظر بده ...

- شکیبایی... بر هر "دعوایی"، "دواست"...

- هر چه "بضاعتمان" کمتراست ... "قضاوتمان" بیشتر است...

- وقتی "عصبانی" هستم ... "لب به لبخند" نمی زنم!

- با "خویشتنداری" ... "خویشاوند داری" ...

- "بخشش" ... پاک کن "رنجش" ...

- به "خشم" ... "چشم" نگو ...

- در اینکه با هم "تفاوت داریم"...  با هم "تفاهم داریم"!؟

- موقع عصبانیت... "داد نزن" خود را  "باد بزن"!

- سوء تفاهم، "تیر خطایی" است... که از "گمان" رها می شود!

- انسان "خوشرو" ... گل "خوشبو" ست.

- "آتشنشان" باش ... "آتشفشان" نباش ...

- از دورویی "دوری" کنیم... جای "دوری" نمی رود!

- وقتی "دور هم" جمع نشدیم ... "دور از هم" منها شدیم!

- از "تنفر" ... "متنفرم" ...

- "می توانست" اینطور نباشد... "می توانم"  اینطور نباشم ...